به نقل از «فرارو»

چه زمانی ویتامین D مصرف کنیم؟

تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۷۷۰۴۲

کمبود ویتامین D در بدن با بروز بیماری‌های دیابت، آلزایمر، اختلالات باروری، ام. اس، پوکی استخوان و ضعف سیستم ایمنی، ارتباط نزدیک و مستقیم دارد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، فرناز مشیری متخصص زنان و زایمان با بیان اینکه کمبود ویتامین D در میان زنان و مردان کشور شیوع دارد و می‌تواند آسیب‌های فراوانی برای سلامت ایجاد کند، افزود: کمبود ویتامین D باعث برخی اختلالات باروری و تخریب یا کاهش تعداد اسپرم در آقایان و بروز ناباروری می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی گفت: ویتامین D محلول در چربی است و بیماری‌های دیابت، ام اس، آلزایمر و بروز برخی موارد سقط جنین نیز با کمبود این ویتامین در بدن ارتباط مستقیم دارد.

کاهش اشتها برای کم‌کردن وزن مفید است؟
عضو هیأت درمانی دانشگاه علوم پزشکی با ابراز نگرانی از ابتلا به بیماری آلزایمر به دلیل کمبود ویتامین D در بدن سالمندان، افزود: میزان دقیق این ویتامین در بدن باید به وسیله آزمایش خون سنجیده شود، ولی اگر آلزایمر بر اثر کمبود این ویتامین بروز کند، تقریبا غیر قابل درمان و کنترل خواهد.

مشیری تاکید کرد: خوردن یک دوز واحد از ویتامین D مثلا دوز پنجاه هزار در طول ماه یا هر دو هفته یکبار اشتباه است و پیامد‌های خاص خود را دارد.

این متخصص زنان، زایمان و نازایی با بیان اینکه مصرف تزریقی و یا دوز بالای خوراکی برای افراد دچار کمبود ویتامین D یا سو جذب باید طبق دستور پزشک تجویز شود، گفت: البته آمپول‌های خوراکی نیز در دنیا وجود دارد که بهتر است.

وی افزود: خوردن قرص یا کپسول ژله‌ای ویتامین D با دوز پنجاه هزار در فواصل زمانی طولانی (ماهانه یا هفتگی) موجب افزایش حجم ناگهانی این ویتامین در خون شده و سپس سریع کاهش پیدا می‌کند.

مشیری با بیان اینکه مصرف قرص خوراکی هزار واحدی ویتامین D برای افرادی که کمبود آن را دارند به طور مستمر هر شب قبل از خواب توصیه می‌شود، گفت: خوردن ویتامین D در طول صبح یا ظهر توصیه نمی‌شود، ولی متأسفانه عده‌ای از مردم آن را اشتباه مصرف می‌کنند؛ باید دانست که مؤثرترین زمان خوردن آن شب است.

این فلوشیپ جراحی لاپاراسکوپی و زیبایی زنان با تاکید بر مصرف میزان مناسبی از این ویتامین، افزود: هورمون پاراتیروئید به طور شبانه از غده کوچکی پشت غده تیروئید ترشح می‌شود که وظیفه آن افزایش کلسیم خون است؛ بدین ترتیب مواد معدنی استخوان نیز همراه با کلسیم طی همین فرآیند جدا می‌شود (سونامی استخوان)؛ در نهایت کمبود کلسیم و املاح معدنی در استخوان یکی از علل مهم پوکی استخوان است.

عضو انجمن متخصصین زنان ایران تصریح کرد: وقتی قرص ویتامین D با دوز هزار واحد یا طبق تجویز پزشک هر شب به طور ثابت مصرف می‌شود جلوی تأثیر بد هورمون پاراتیروئید روی استخوان‌های بدن را می‌گیرد.

مشیری تاکید کرد: مصرف انواع داروی تقویتی، مکمل یا ویتامین‌ها مانند شمشیر دو لبه است، ولی اگر درست و در جایگاه خود استفاده شود اثرات سودمندی خواهند داشت؛ مصرف زیاد و یا کمبود آن در بدن آسیب‌های جبران ناپذیر مربوط به خود دارد.

وی یادآور شد: ویتامین D باید به مقدار مناسب، هر شب مصرف شود تا جلوی تأثیر "سو" هورمون پاراتیروئید بر روی استخوان‌ها گرفته شود.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه ویتامین دی سلامتی کمبود ویتامین D ویتامین D ویتامین D

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۷۷۰۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشمندان چهره یک نئاندرتال ۷۵ هزار ساله را بازسازی کردند + عکس

آفتاب‌‌نیوز :

این زن که به نام شانیدر زی (Shanidar Z) معروف است، در غاری در کردستان عراق در سال ۲۰۱۸ پیدا شد. این زن یک نئاندرتال یا نوعی انسان باستانی است، حدود ۴۰ هزار سال پیش ناپدید شدند.

به نقل از سی‌ان‌ان، دانشمندانی که بقایای او را مطالعه می‌کنند، با زحمت ۲۰۰ قطعه استخوان جمجه او را طی ۹ کنار هم قرار دادند. آن‌ها از خطوط صورت و جمجمه این زن برای بازسازی استفاده کردند تا بفهمند او چه شکلی بوده است.

دکتر، اما پومروی (Emma Pomeroy)، دیرین انسان‌شناس و دانشیار دپارتمان باستان شناسی دانشگاه کمبریج که اسکلت را از زیر خاک بیرون آورد می‌گوید: جمجمه‌های نئاندرتال‌ها با برجستگی‌های قابل توجه و بدون چانه متفاوت از جمجمه‌های گونه خودمان به نظر می‌رسند. بازسازی صورت شانیدر زی نشان می‌دهد که این تفاوت‌ها ممکن است در زندگی واقعی آن‌ها آنقدر فاحش نبوده باشد.

پومروی اضافه کرد: او در واقع نسبت به اندازه‌اش چهره بزرگی دارد. او برآمدگی‌های ابروی بزرگی دارد که معمولا ما آن‌ها را نمی‌بینیم.

نئاندرتال‌ها حدود ۳۰۰ هزار سال در سراسر اروپا، خاورمیانه و کوه‌های آسیای مرکزی زندگی کردند و حدود ۳۰ هزار سال با انسان‌های امروزی همپوشانی داشتند. تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای انسان‌های امروزی نشان داده است که در این زمان، نئاندرتال‌ها و هومو ساپینس‌ها گهگاه با یکدیگر برخورد می‌کردند.

تحلیل جدید

هنگامی که پومرو برای اولین بار این اسکلت را با حفاری خارج کرد، جنسیت آن بلافاصله مشخص نشد، زیرا فقط نیمه بالایی بدن حفظ شده بود و فاقد استخوان‌های لگنی بود. گروهی که در ابتدا بقایای آن‌ها را مورد مطالعه قرار دادند، بر روی یک روش نسبتا جدید تکیه کردند که شامل تعیین توالی پروتئین‌ها در داخل مینای دندان برای تعیین جنسیت شانیدر زی بود.

 

این محققان از دانشگاه‌های کمبریج و لیورپول با مقایسه طول و قطر استخوان‌های بازوی او با داده‌های مربوط به انسان‌های امروزی، قد این نمونه را حدود ۵ فوت (۱.۵ متر) تخمین زدند. تجزیه و تحلیل ساییدگی دندان‌ها و استخوان‌ها نشان داد که او در زمان مرگ در اواسط دهه ۴۰ زندگی خود بوده است.

 

پومروی می‌گوید: این یک تخمین معقول است، اما ما نمی‌توانیم ۱۰۰ درصد مطمئن باشیم، که آن‌ها مسن‌تر نبوده‌اند. آنچه می‌توانیم بگوییم این است که این کسی است که عمر نسبتاً طولانی داشته است. برای آن جامعه، آن‌ها احتمالا از نظر دانش و تجربه زندگی بسیار مهم بودند.

 

غاری که شانیدر زی در آن دفن شده بود در میان باستان شناسان مشهور است، زیرا یک گور نئاندرتال که در سال ۱۹۶۰ در آنجا کشف شد، محققان را به این باور رساند که ممکن است نئاندرتال‌ها مردگان خود را با گُل دفن کرده باشند و این اولین چالش در برابر دیدگاه رایجی بود که انسان‌های باستانی را نادان و بی‌رحم می‌دانست. با این حال، تحقیقات بعدی توسط گروه پومرو، نظریه تدفین با گُل را مورد تردید قرار داده است.

 

در عوض، آن‌ها گمان می‌کنند که گرده کشف شده در میان گور‌ها ممکن است از طریق زنبور‌های گرده افشان وارد گور شده باشد. با این حال، در طول سال‌ها دانشمندان شواهد فزاینده‌ای از هوش و پیچیدگی نئاندرتال‌ها، از جمله هنر و ابزار پیدا کرده‌اند.

 

نئاندرتال‌ها بار‌ها به غار شانیدر بازگشتند تا مردگان خود را دفن کنند. تحقیقات نشان داده است که بقایای ۱۰ نئاندرتال در این مکان کشف شده که به نظر می‌رسد نیمی از آن‌ها عمدا پشت سر هم دفن شده‌اند.

 

شاید نئاندرتال‌ها مردگان خود را با دسته‌های گل تجلیل نمی‌کردند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان غار شانیدر احتمالا گونه‌ای همدل بودند. به عنوان مثال، یک نئاندرتال مرد که در آنجا دفن شده بود، ناشنوا بود و با ضربه‌ای به بازو و سرش فلج شده بود که احتمالاً او را تا حدی نابینا می‌کرد، اما او مدت زیادی زنده بود، بنابراین طبق تحقیقات باید از او مراقبت می‌شد.

 

پومروی می‌گوید که شانیدر زی اولین نئاندرتالی است که در بیش از ۵۰ سال گذشته در این غار پیدا شده است، اما این مکان هنوز هم می‌تواند بستری برای اکتشافات بیشتر باشد.

 

بازسازی جمجمه

 

پومروی بازسازی جمجمه شانیدر زی را که نسبتا بلافاصله پس از مرگ له شده بود، به عنوان یک «پازل سه بعدی با حساسیت بالا» توصیف کرد.

 

استخوان‌های فسیل شده در بلوک‌های کوچکی از رسوبات غار برداشته شده و در فویل پیچیده شدند و محققان آن‌ها را برای تجزیه و تحلیل به دانشگاه کمبریج فرستادند.

 

در آزمایشگاه کمبریج، محققان از هر بلوک میکرو سی‌تی اسکن گرفتند و از اسکن‌ها برای هدایت استخراج قطعات استخوانی استفاده کردند. دکتر لوسیا لوپز پولین (Lucía López-Polín)، همکار پومروی، محافظ باستان شناسی از موسسه کاتالان برای دیرینه اکولوژی انسانی و تکامل اجتماعی در اسپانیا، بیش از ۲۰۰ تکه جمجمه را با چشم کنار هم قرار داد تا آن را به شکل اولیه خود بازگرداند.

این گروه جمجمه بازسازی شده را اسکن و پرینت سه بعدی کردند، که پایه و اساس سر بازسازی شده‌ای را شکل داد که توسط دیرینه هنرمندان دوقلوی دانمارکی، آدری و آلفونس کنیس (Adrie and Alfons Kennis)، لایه‌هایی از ماهیچه و پوست روی آن قرار بگیرد.

منبع: خبرگزاری ایسنا